Canelloni i Limoncello

Ach co za wdzięczne nazwy...

Szybki letni obiad podpowiedział mi mój synek, który zobaczył w TV (reklama a może bajka) "kanoli" jak określił pyszne rurki z pysznym nadzieniem:-)

On złożył zamówienie- a ja- proszę bardzo!
Rurki miałam na stanie, a na farsz poszło mielone mięsko, pieczareczki, duuużo świeżego koperku, dwa pomidorki, bazylia...

Wyszło pysznie i dość szybko:-)

Canelloni z farszem mięsnym pod beszamelem

- makaron Canelloni (duże rurki- użyłam Lubelli)

- składniki na farsz:
mięso mielone
pieczarki
pomidory
koperek świeży
bazylia świeża

-sos beszamelowy
pół kostki masła
mąka
mleko
sół, pieprz do smaku

Wykonanie:

Makaron wrzucić do lekko osolonego wrzątku i łyżeczką oliwy, potrzymać tak 2 minutki, następnie zahartować na sicie zimną wodą. Uważać by rurki nie posklejały się ze sobą. Na opakowaniu przepis mówi o nadziewaniu surowych rurek, ale czasem podobnie jak lazagne po zapieczeniu trafiają się twarde i chrupiące- a mają być miękkie.

Przygotować farsz:

Skroić pieczarki w drobną kosteczkę, rozgrzać łyżkę oliwy na patelni, przesmażyć pieczarki, dodać mięso mielone, smażyć, mieszać i rozdzielać grudki mięsne. Pomidory przelać wrzątkiem i po chwili obrać ze skórki. Pokroić w kostkę i dorzucić do farszu. Dusić pod przykryciem, dosmaczyć solą, pieprzem, słodką papryką. Pod koniec duszenia, wsypać garść pokrojonego koperku i świeżej bazylii.

Beszamel:

W rondelku rozpuścić masło (ok. pół kostki), dodać mąkę (wsypywać po łyżce i kontrolować konsystencję) i dobrze wymieszać, nie dopuszczając do przypalenia czy przywierania. Teraz dolewać mleko bezpośrdenio z kartonu i intensywnie mieszać- ilość mleka w zależności od ulubionej konsystencji beszamelu. Dosmaczyć solą i pieprzem.


Nadziewać rurki farszem i układać w naczyniu żaroodpornym, wysmarowanym oliwą i małą ilością beszamelu. Przykryć canelloni beszamelem dokładnie i posypać ulubionym żółtym serem.

Zapiekać do zrumienienia skorupki beszamelu i sera.

Smaczności!!!


Ula z Anielskiego Zakątku bardzo mnie skusiła na Limoncello...

No cóż resztka spirytusu się ma zmarnować? ;-) Cztery cytrynki obrałam w miarę możliwości cieniutko. Skóreczki do słoiczka i kąpiel w spirytusie przez kolejny miesiąc. Jak już się zmacerują będzie dalszy ciąg- czyli rozwadnianie i dosładzanie :-)

Zapach skórek urzekał w całym domu a teraz słój zdobi mi kuchnię.

Nie śmiejcie się tak... wiem, że mało spirytusu, bo ok. 130 ml.. ale chyba uzupełnię skórkom kąpiel na dniach:-)

Viva Italia!

Pozdrawiam słonecznie!!