22 czerwca 2011

Canelloni i Limoncello

Ach co za wdzięczne nazwy...

Szybki letni obiad podpowiedział mi mój synek, który zobaczył w TV (reklama a może bajka) "kanoli" jak określił pyszne rurki z pysznym nadzieniem:-)

On złożył zamówienie- a ja- proszę bardzo!
Rurki miałam na stanie, a na farsz poszło mielone mięsko, pieczareczki, duuużo świeżego koperku, dwa pomidorki, bazylia...

Wyszło pysznie i dość szybko:-)

Canelloni z farszem mięsnym pod beszamelem

- makaron Canelloni (duże rurki- użyłam Lubelli)

- składniki na farsz:
mięso mielone
pieczarki
pomidory
koperek świeży
bazylia świeża

-sos beszamelowy
pół kostki masła
mąka
mleko
sół, pieprz do smaku

Wykonanie:

Makaron wrzucić do lekko osolonego wrzątku i łyżeczką oliwy, potrzymać tak 2 minutki, następnie zahartować na sicie zimną wodą. Uważać by rurki nie posklejały się ze sobą. Na opakowaniu przepis mówi o nadziewaniu surowych rurek, ale czasem podobnie jak lazagne po zapieczeniu trafiają się twarde i chrupiące- a mają być miękkie.

Przygotować farsz:

Skroić pieczarki w drobną kosteczkę, rozgrzać łyżkę oliwy na patelni, przesmażyć pieczarki, dodać mięso mielone, smażyć, mieszać i rozdzielać grudki mięsne. Pomidory przelać wrzątkiem i po chwili obrać ze skórki. Pokroić w kostkę i dorzucić do farszu. Dusić pod przykryciem, dosmaczyć solą, pieprzem, słodką papryką. Pod koniec duszenia, wsypać garść pokrojonego koperku i świeżej bazylii.

Beszamel:

W rondelku rozpuścić masło (ok. pół kostki), dodać mąkę (wsypywać po łyżce i kontrolować konsystencję) i dobrze wymieszać, nie dopuszczając do przypalenia czy przywierania. Teraz dolewać mleko bezpośrdenio z kartonu i intensywnie mieszać- ilość mleka w zależności od ulubionej konsystencji beszamelu. Dosmaczyć solą i pieprzem.


Nadziewać rurki farszem i układać w naczyniu żaroodpornym, wysmarowanym oliwą i małą ilością beszamelu. Przykryć canelloni beszamelem dokładnie i posypać ulubionym żółtym serem.



Zapiekać do zrumienienia skorupki beszamelu i sera.




Smaczności!!!


Ula z Anielskiego Zakątku bardzo mnie skusiła na Limoncello...

No cóż resztka spirytusu się ma zmarnować? ;-) Cztery cytrynki obrałam w miarę możliwości cieniutko. Skóreczki do słoiczka i kąpiel w spirytusie przez kolejny miesiąc. Jak już się zmacerują będzie dalszy ciąg- czyli rozwadnianie i dosładzanie :-)



Zapach skórek urzekał w całym domu a teraz słój zdobi mi kuchnię.




Nie śmiejcie się tak... wiem, że mało spirytusu, bo ok. 130 ml.. ale chyba uzupełnię skórkom kąpiel na dniach:-)

Viva Italia!

Pozdrawiam słonecznie!!

4 komentarze:

  1. He he :))), o tak, uzupełnij nieco
    obiecuje, że się nie zawiedziesz :)
    a cenelloni uwielbiam, nieraz robie zamiast lazanii
    pozdrawiam słonecznie jak w Italii

    OdpowiedzUsuń
  2. Taka nalewkę to i ja zrobię;-)
    Podpowiedziałaś co zrobić na urodziny ślubnego, cannelloni będzie;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Też robię canelloni ale trochę inaczej :)
    Muszę spróbować twojego przepisu , a to limoncello tak kusząco wygląda :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Jeśli chodzi o makarony to wolę nadziewane Conchiglioni rigati (duże muszle)- łatwiejsze i efektowniejsze. Dla dzieci robię wersję łagodną...dla smakoszy potrzeba czosnku, chili, serów...
    Ula- limoncello uzupełnię na pewno!
    Barbaro- pysznie będzie!!
    Elu- u mnie zazwyczaj eksperymenty kulinarne, nie trzymam się ściśle przepisów:-)
    Pozdrawiam ciepłoooo!

    OdpowiedzUsuń

Bardzo mi miło i dziękuję za obecność:-)